دستگاه اسپرسو ماشین (اسپرسو ساز)
اسپرسو ماشین ها تاثیر بسزایی در سیستم کافه گذاشتند. سه نسل داشتند که وقتی ساخته شدند انقلاب صنعتی در جریان اسپرسو شروع کرد.
دستگاه اسپرسو ساز (اسپرسو ماشین) چگونه به وجود آمد؟ در ادامه شما میتوانید توضیحات در مورد پیدایش دستگاه ها را بخوانید.
پیدایش دستگاه اسپرسو ماشین (اسپرسو ساز)
اولین دستگاه اسپرسو ساز (اسپرسو ماشین) در اواخر قرن ۱۹ توسط آنجلو موریوندو ساخته شد و بعد از آن در سال ۱۹۰۱ اولین اسپرسو ماشین رسمی که اسپرسو ساز هم نامیده میشود توسط لوئیجی بیزرا که نام گذاری برند بیزرا نیز میباشند ساخته و روانه بازار شدند.
با ساخت این اسپرسو ماشین سیستم کافه ها به کل تغییر کرد. چون قبل از آن هیچ ماشینی برای دم آوری اسپرسو نبود. این دستگاه های اولیه راهی برای تهیه اسپرسو در کل جهان شدند.
بعد از آن در سال ۱۹۴۸ دستگاه دیگری توسط آشیل گاگیا به عنوان دستگاه لور دار ساخته شد. در آن سال که هنوز پمپی در کار نبود، آشیل گاگیا دستگاهی طراحی کرد که بصورت اهرمی بود. در این دستگاه اسپرسو ساز عصاره گیری بصورت دستی و فشار توسط اهرم روی قهوه ایجاد میشد. بدلیل برق زیادی که نیاز بود این نوع از ماشین ها که دستی کار میکردند کاملا مورد توجه قرار گرفت. در نهایت در سال ۱۹۶۱ پمپ ها و شیربرقی ها به دستگاه ها اضافه شدند و جریان اسپرسو ماشین ها (اسپرسو ساز) به سر انجامی رسید.
و اما کلا اسپرسو ماشین ها (اسپرسو ساز) چگونه کار میکند؟
اسپرسو ماشین یک دیگ بخار اصلی دارد که آب را به هر دمایی که ما بخواهیم گرم میکند. برای قهوه تقریبا آب باید ۹۰ درجه گرم شود. دستگاه اسپرسو ساز یک قسمتی دارد بنام استیم وند که برای گرفتن بخار استفاده میشود. که گرم کردن شیر را خیلی آسان میکند. این قسمت نازل بخار یا همان استیم وند نامگذاری میشود. بخار آب نیز همان آب گرم شده تا بالای ۱۰۰ درجه میباشد. نا گفته نماند که اکثر دستگاه ها اسپرسو ماشین ها نیز یک نازل آب جوش هم دارند.
دستگاه های اولیه اسپرسو ماشین (اسپرسو ساز)
دستگاه های اولیه را سینگل بویلدر یا تک مخزنه نامیده بودند. به صورتی کار میکرد که فقط برای یک دما بود که زمان های قدیم از آن برای عصاره گیری قهوه استفاده میکردند. بعد ها که آیتم های با شیر هم به منو ها اضافه شد، بدلیل اینکه دستگاه جداگانه ای برای آن نسازند، یک مخزنی به دستگاه اسپرسو ساز اضافه نمودند. که سایز بزرگی داشت که آب وقتی به دمای ۱۲۰ درجه که میرسید بخار آب مورد نیاز برای گرم کردن شیر ایجاد میشد. یک مخزن دیگر هم در بویلر اصلی جایگذاری و طراحی شد که جنس آن و المنت های موجود در آن جوری طراحی شده بود که، آب به درجه حدودا ۹۰ برسد که به آن هیت اکسچنج میگفتند. این طراحی بدلیل ناپایداری زیاد استقبال نشد و در ادامه به این نتیجه رسیدند که این مخزن ها (بویلدرها) را جدا کنند.
در این بخش به دستگاه های خانگی هم اشاره کنیم که آنها بدلیل تک مخزنه بودن توسط سوییچ به یک طرف از آب ۹۰ درجه برای عصاره گیری استفاده میشود و طرف دیگر برای بخار آب. که بسیار زمان بر و فقط برای استفاده خانگی مفید هست.
شما میتوانید برای استفاده قهوه در اسپرسو ساز های خانگی، از قهوه های میکو که موجود میباشند در قسمت آسیاب، درجه آسیاب خانگی را انتخاب نموده و بهترین قهوه برای دستگاه اسپرسو ساز خانگی خود را تجربه کنید.
در ادامه:
اما در ادامه دوآل بویلر ها یا دو مخزنه ها روانه بازار شدن که بویلر ها جدا شدند و در این دستگاه های اسپرسوساز یک مخزن برای عصاره گیری قهوه و مخزن دیگر برای بخار آب استفاده میشد. که قسمت عصاره گیری نیز تک و دو گروپ هد به بالا طراحی شد. به قسمتی که برای عصاره گیری طراحی شده بود گروپ هد میگویند. با این نوع از طراحی دیگر عصاره گیری دقیق تر شده بود و طبق خواسته ی مصرف کننده دمای آب قابل تنظیم و اندازه گیری شده بود. کیفیت و یک نواختی در نوشیدنی ها بسیار بهتر و راحت تر شد.
این دوران گذشت و طی پیشرفت در دستگاه ها به دستگاه هایی رسید که به آنها مولتی بویلر میگوند.
در این طراحی به ازای هر گروپ هد دستگاه، یک بویلر جداگانه گذاشته شد. به مراتب نگه داری این نوع از دستگاه های اسپرسو ساز سخت تر از قبل و قیمت های بسیار بالاتری دارند. اما یکنواختی که مبحث بسیار مهمی است خیلی در این دستگاه ها بیشتر میباشد.
این بود از سیر تکاملی دستگاه های اسپرسو ماشین (اسپرسو ساز)
امیدواریم نهایت استفاده را از این مقاله برده باشید.
در مقاله های بعدی درباره ی بخش های مختلف دستگاه های اسپرسو ماشین (اسپرسو ساز) بیشتر توضیح خواهیم داد.